Cebula tulipana

Cebula tulipana jest jednoroczna. Substancje po-karmowe w niej zgromadzone zostają zużyte podczas intensywnego wzrostu roślin na wiosnę. Cebula stopniowo zamiera, ale z pąków znajdujących się na piętce pomiędzy łuskami rozwijają się nowe cebulki. Z pąka położonego najbliżej łodygi wyrasta tak duża jak mateczna lub większa od niej cebula zastępcza, a z pąków dalej położonych – mniejsze cebulki, zwane przybyszowymi. Gdy część nadziemna zamiera, cebulki te są już w pełni rozwinięte, ale połączone z sobą resztką piętki cebuli matecznej tworzą one tzw. klon cebul (rys. 1). Zawiązki, z których w następnym roku znów wyrosną cebule zastępcze i przybyszowe, tworzą się jeszcze podczas kwitnienia rośliny matecznej, natomiast część nadziemna – łodyga i kwiat – tworzy się nieco później, po zakończeniu wegetacji. Do wydania kwiatu w roku następnym zdolne są jednak tylko większe cebule, mniejsze natomiast tworzą tylko liście.